Ψηφιακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί, 72 x 218 εκ.

Η διαπεραστική εικόνα του Λιθουανού φωτογράφου Αλεξάνδρας Ματσιγιάουσκας μιας γυναίκας που κρέμεται από τα μαλλιά με μανταλάκια σαν μπουγάδα μετατρέπεται σε πυρηνικό δομικό στοιχείο του έργου της Φουρίκη. Η πρωτότυπη επιτελεστική φωτογραφία του 1969 πολλαπλασιάζεται σε μια οπτική ακολουθία που θα μπορούσε να συνεχίζεται επ΄ άπειρον. Η επανάληψη της μορφής συμβολίζει την πληθώρα των παθόντων γυναικών που βιώνουν σωματική και ψυχολογική βία. Η φιγούρα αναποδογυρίζεται, δημιουργώντας τη ψευδαίσθηση πολλαπλών αντικατοπτρισμών. Οι άκρες των μαλλιών, που παραπέμπουν σε κακοποίηση και αιχμαλωσία, ψαλιδίζονται, νοηματοδοτώντας περαιτέρω το έργο. Με την αλλαγή της φοράς, την παράθεση και αντιπαράθεση της εικόνας, οι πανομοιότυπες μορφές μοιάζουν να κοιτάζονται, κρατώντας η μια την άλλη, αντλώντας δύναμη αρχικά από την ύπαρξή τους. Υποδηλώνονται έτσι οι έννοιες της ενσυναίσθησης, της αλληλεγγύης, της τρυφερότητας ενώ υπογραμμίζεται η ανάγκη των γυναικών να είναι ενωμένες. Ο τίτλος «Κράτα με» αναγράφεται ελληνικά και λιθουανικά, φόρος τιμής στον Ματσιγιάουσκας. Η εικαστική σύνθεση ανήκει στη ενότητα «Μεταγραφές», όπου η Φουρίκη συνομιλεί με έργα άλλων καλλιτεχνών που την έχουν βαθύτατα αγγίξει.

(Από τον κατάλογο της έκθεσης “Γυναικεία Ζητήματα”, Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, 2024, κείμενο: Μπία Παπαδοπούλου)

Laikyk mane /Hold me, digital print on cotton paper, 72 x 218 cm

The Lithuanian photographer Aleksandras Macijauskas’s captivating image of a woman hanging by her hair from a clothesline like laundry becomes a core structural element in Fouriki’s work. The original performative photograph of 1969 Prix de Beauté multiplies itself in a visual sequence that could be repeated ad infinitum. The repetition of the shape symbolizes the multitude of women who have experienced physical or psychological violence.

The image is turned upside down, creating the illusion of multiple mirages. The hair ends, suggesting abuse and captivity, are clipped, further charging the artwork.

With the change of direction, apposition, and juxtaposition of the image, the identical forms seem to be facing each other, clinging to each other, drawing strength from their own existence. It is an evocation of the concepts of empathy, solidarity, and tenderness, underlining women’s need to be united.

The title, Hold Me, is written in Lithuanian as well, a tribute to Macijauskas. The piece is part of “Transcriptions” series, in which Fouriki converses with works by other artists that have deeply touched her.

(from the catalog of the exhibition “Women's matters”, City of Athens Art Gallery, text: Bia Papadopoulou)